Helaba | Een stevige update

Goeiemorgen, -middag, -avond en welkom bij deze update. Amai! Hoe werkt dit allemaal weer? Geen idee of iemand dit zelfs nog zal lezen, hoewel ik weet dat mijn moedertje sowieso wel blij zal zijn dat er nog eens iets op mijn blog verschijnt. Dus daar doen we het toch voor hé.

Neenee, eventjes serieus nu. Ken je dat gevoel dat alles een beetje te veel wordt, zo allemaal bij elkaar, waardoor je er gewoon niet aan begint? Laat er nu het afgelopen jaar zo veel veranderd zijn in mijn leven, dat ik het wat ontmoedigend vond om het allemaal te “moeten” neerschrijven op dit stukje internet. Dus dat ga ik nu eens doen zie, in’t kort, om jullie alvast mee te nemen naar hoe het vandaag met mij gaat.

Als eerste: het gaat goed met mij, dus da’s al goed nieuws. Dat is niet het hele jaar zo geweest, maar dat is ook een beetje deel van’t leven.

In m’n laatste blogposts deelde ik nog enkele lichtpuntjes, maar een echte update is al even geleden. DUS. De aandachtige lezers herinneren zich misschien dat ik in september startte met een groot avontuur: ik ging opnieuw naar de schoolbanken om een extra diploma te starten, namelijk verpleegkunde. Aan Artevelde hier in Gent was er voor het eerst de mogelijkheid om zo’n studie in afstandsonderwijs te doen, waar ik me dan ook voor inschreef (spoiler: pittige manier van studeren!). Financieel was het namelijk niet haalbaar om “gewoon eventjes” te stoppen met werken en voltijds te studeren. Dus ging het aantal uur dat ik werkte als recruiter naar een 4/5e tewerkstelling en volgde ik de lessen digitaal en op mezelf. Het eerste semester vloog zonder al te veel problemen voorbij (met hele goeie punten), maar het tweede semester was een hoop pittiger. De pakken werden verdubbeld en intussen begon het land te ontwaken uit corona en was mijn (nog nooit zo lege) agenda plots weer gevuld. Ik ga in een volgende blogpost wel eens in op mijn mentale dipje die periode, maar gelukkig maakte ik een belangrijke keuze die me tot vandaag veel energie geeft.

Intussen is het vakantie. Ja, je leest het goed, ik heb v a k a n t i e, en dit tot het einde van september! Ik kon immers in het tweede semester ook hele goeie punten verzamelen en ben nu officieel geslaagd voor mijn eerste jaar in de verpleegkunde. Ik deed 4 weken stage in een gesloten dementie-afdeling (ook daarover later meer) en ben nu vooral benieuwd naar het leven in een ziekenhuis.

Nu, je vraagt je misschien af hoe dat nu zit met die vakantie. Wel, ik besloot mijn ontslag te geven op mijn (ex-)werk gezien ik via een project van de overheid (#kiesvoordezorg) de mogelijkheid heb gekregen om vanaf september voltijds te studeren, met maandelijks ook een centje in mijn portefeuille. Daarop kon ik toch geen nee zeggen :)

Dus om deze update even samen te vatten: ik nam mijn ontslag, slaagde met glans voor mijn eerste jaar verpleegkunde en ga nu een mooie zomer tegemoet. Een zomer waarin ik nog eens ga genieten van het moois dat Oostenrijk te bieden heeft, af en toe werk voor mijn flexijob bij Foodbag (ook daar zal ik nog wel alles over vertellen, maar mocht je nieuwsgierig zijn en eens met korting willen bestellen, gebruik dan gerust de code Silke786176 voor 20 euro korting) en hopelijk eens écht kan ontspannen.

En nu ga ik verder kijken naar Frozen 2 (die ik eigenlijk nogal teleurstellend vind), het kind in mij blijft altijd nog wel een beetje aanwezig!

Liefs,

Silke