Wanneer jullie dit lezen, zitten alle voorstellingen er alweer op. Dan kroop ik voor het laatst in de huid van Marieke, deden we voor het laatst de ziggezagge voor de start, genoten we voor de laatste keer van het spelen en sloten we (hopelijk) de avond heel leuk af. Enkel de opkuis die nog rest. Maarrr, op dit moment hebben we nog de allerlaatste (uitverkochte) voorstelling in het vooruitzicht, en ik sta te popelen. Ondanks de drukte was het een hele fijne week. Ik neem jullie graag mee.
x. Aangezien onze voorstellingen zo goed als in mijn oude hometown zijn, heb ik de laatste weken veel tijd doorgebracht bij mijn oudertjes (altijd leuk). Inclusief koffietjes in de zon met de lekkerste koekjes van de wereld (die Marguerites van de Colruyt, mmm).
x. “Tattoos” krijgen van mijn medespelers. Echte kunstenaars toch?
x. M’n broer en neef hadden het lumineuze idee om pannenkoeken te bakken bij mijn grootouders. Het werd een zondagnamiddag met veel warmte, Regenwormen (het spel) en bolle buikjes.
x. Ik deed een dutje van twee uur en dat was geweldig (en nodig)
x. Ik speelde bij m’n ouders nog eens piano en de toetsen voelden vertrouwd aan. Aangezien ik geen partituren meer heb liggen, was ik verplicht om “River Flows In You” van Yiruma te spelen (een echte klassieker onder pianisten) en dat bracht veel herinneringen naar boven.
x. M’n vriend en gezin kwamen naar toneel kijken en dat was zo leuk! Zeker toen mijn manneke me deze week al meermaals zei dat hij trots op me is. Heel lief.
x. Wanneer je “zuur chemie” opzoekt op Google, krijg je de afbeelding hieronder. ZALIG toch!
x. Complimenten krijgen van onbekenden na de voorstellingen. En vooral veel mensen die me komen vragen hoe oud ik ben, haha. Geen idee hoe ik die vraag moet interpreteren maar we bekijken het positief ;)
x. De adrenaline van op scène te staan
x. Papa horen lachen in het publiek
x. Een dik uur yoga op zondagmiddag – was meer dan welkom
x. Het verlengde weekend deed zo veel deugd! Veel hebben we niet uitgestoken (en dat was de bedoeling) en het was ideaal om de batterijen op te laden.
x. Het was PR-week in de Crossfit en dat resulteerde in video’s. Hier een trotse duim in de video van een mede-crossfitter!
x. Van PR’s gesproken; ondanks dat ik de laatste weken niet veel heb getraind, deed ik toch wat kilo’s bij mijn snatch en clean&jerk en ik ben content! Bij die laatste steek ik nu mijn eigen bodyweight in de lucht en dat maakt me trots.
x. We gingen naar de cinema en zagen ’n horrorfilm (Smile) in een volle filmzaal. Het werd een mix van emoties (lachen omdat mensen luidop schrikken en zelf in onze broek schijten).
x. We kochten te veel popcorn, namen de overschot mee naar huis en smikkelden die de dag nadien op. Njam!
x. Wandelen in de zalige herfstzon. Een deeltje met mijn vriend, een deeltje alleen: de beste combi. Bij dat deel alleen zette ik m’n koptelefoon op en kuierde met een koffietje door Gent – genieten.
x. Ik kon die koffie met maaltijdcheques kopen en nu voelde het echt als een cadeautje voor mezelf – ’t zijn de kleine dingen.
x. Samen een heerlijke ovenschotel met bloemkool maken – waar we vervolgens drie dagen van konden eten.
x. De sticker “water drinken, trut” deed me lachen – en water drinken. Bij deze jouw reminder ;)
x. Aaikes op mijn hoofd en in mijn haar
x. Mijn vriendinnetjes kwamen kijken naar het toneel en waren enthousiast! Ik was nerveuzer dan anders omdat ik ze steeds zag zitten in m’n ooghoek (op de eerste rij), maar het werd opnieuw een fijne voorstelling.
x. Ik mag op’t werk (samen met een collega) foto’s nemen en dat resulteerde in veel confetti, greenscreens leren photoshoppen en véél foto’s. Zo leuk dat ik dit mag doen!
x. De midnight-snack na toneel: een koekje (of chipje) en yoghurt.
Geniet van je zondag, maak er een schone dag van!
Liefs,
Silke
Irene says
Die marguerites van de Colruyt zijn ook mijn allerfavorietste koekjes denk ik (en Kinder Bueno’s maar dat is een andere categorie vind ik :p).
Als er zo bekend volk in het publiek zou zitten, zou ik ook meer stress hebben. Ik had dat bij openbare examens in de muziekschool ook altijd. Dan kwam mijn oma kijken en dan had ik altijd veel meer zenuwen.
BySilke says
Ooh ja herkenbaar van die stress op de muziekschool! Daar is het woord ‘stress’ voor mij ook echt in mijn leven gekomen denk ik.
Lesley says
Oeh ja zo wandelingen in ’t zonneke die net de lengte van één podcast duren, heerrrlijk. Ben benieuwd naar ‘Smile’! (En heb mij een glas water gevuld se, merci!)