BySilke

Get over your hill and see what you find there.

  • Blog
    • Fotografie
    • Fotoweek
    • Persoonlijk
    • Reizen
    • Recepten
    • Review
    • Schrijfsels
  • Fotografie
    • Info
    • Foto’s
  • BySilke
    • Over mij
    • Disclaimer
  • Contact

Schrijfsels | Stage lopen op de psychiatrie

Schrijfsels

PVT Eeklo

Vandaag was het mijn voorlaatste shift op de psychiatrie, waar ik stage loop voor mijn opleiding verpleegkunde. We kregen op school in twee weken een snelcursus psychiatrie en toen werden we zo’n beetje gedropt in een psychiatrie in de buurt. Nuja, voor mij niet echt in de buurt, maar alleebon. Mijn bestemming was het psychiatrisch centrum Sint-Jan in Eeklo.

We zijn nu bijna 4 weken verder en intussen kan ik vlot zonder Waze naar Eeklo rijden, ken ik alle 42 bewoners bij naam en toenaam en weet ik wie ze zijn. Echt zijn: als mens. Mijn stage is op de PVT, een psychiatrisch verzorgingstehuis, oftewel een plaats waar mensen wonen die ‘uitbehandeld’ en redelijk stabiel zouden moeten zijn. Ze volgen een vast medicatieschema, hebben geen of weinig sterke opflakkeringen meer van hun ziekte maar hebben wel soms nog acute hulp nodig. Ze wonen in de PVT omdat alleen wonen niet meer mogelijk is en dat wellicht ook nooit meer zal zijn. De jongste bewoner is begin de 30, de oudste is er halverwege de 80: een heel gemengde groep.

Ik weet niet van elke bewoner waarom ze zijn toegekomen op de PVT en dat hoef ik ook niet allemaal te weten, want daar kijken we met z’n allen gewoon door. En dat moet ook wel. Er zijn enkele bewoners die me nauw aan’t hart liggen. Mensen waar ik nog vaak aan ga denken. Ik ga voor hun privacy niet verder ingaan op hun achtergrond, maar zo is er een bewoner met potomanie (drankzucht zonder alcohol: focus op water, melk, etc.) waar ik echt mijn ogen van open trok. Zo moeilijk om me in te beelden hoe zo’n ziekte zich kan manifesteren, en zo schrijnend om te zien hoe alles in het teken staat om water te vinden en te drinken. Ook het meneertje dat binnenkwam met langdurige depressie; die oorspronkelijk stabiel was maar door Covid achteruit ging, ligt me nauw aan’t hart. We praten samen over de koers en ik ga ‘s avonds altijd nog eens slaapwel zeggen. Morgen zal dat de laatste keer zijn.

Op mijn eerste dag werd ik met open armen verwelkomd door de bewoners en vroegen ze me allemaal naar mijn naam. Nu zwaaien ze al van ver wanneer ik binnenkom en krijg ik van iedereen een ‘hallo Silke’ toegeworpen. Dat morgen mijn laatste dag is, weten enkelingen ook al, en ik heb beloofd om bij hen allemaal nog eens langs te gaan voor ik vertrek. Ik ga nog veel aan hen denken. De stage deed me de ogen openen terwijl ik dacht dat ze al open waren. En ja, er is verbale en fysieke agressie en sommige stoornissen zijn echt heel lastig om dagelijks mee in contact te komen, maar ik voelde me geen seconde onveilig.

Want tenslotte zijn we allemaal mensen die moeten ‘kakken en piesen’, hangry worden wanneer het eten niet tijdig op tafel komt en in bad moeten lachen wanneer iemand piekjes in je shampoo-haar maakt of aan je tenen komt kriebelen. Dat het speciallekes waren, stuk voor stuk, dat is zeker. Maar dat ze mij ne sloeber noemden, was ook meer dan terecht.

Liefs,

Silke

Dit delen:

  • Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)

Gerelateerd

You may also like

  • Van die simpele blijmakers
  • hardlopen
    Schrijfsels | Van tijdverspilling naar hobby
  • Bray-Dunes
    Persoonlijk | Het is oké om stress te hebben

5 Comments

Comments

  1. Blog by Linda says

    6 april 2022 at 10:43

    Lijkt me heel heftig om op zo’n afdeling te werken, maar waarschijnlijk ook mooi als het je goed ligt. Ik kan me voorstellen dat je na vier weken veel contact toch een soort van gehecht raakt aan mensen en het lastig is om afscheid te nemen. Hopelijk heb je een leerzame tijd gehad!
    Blog by Linda onlangs geplaatst…Weekdagboekje 13 ☾ (tevergeefs) routine zoeken, lentezon en parkavonturenMy Profile

    Beantwoorden
  2. Kaylin says

    6 april 2022 at 13:12

    Prachtig hoe je dit alles verwoord, Silke. Mijn verpleegkundige hart en ziel gaat wordt er warm van. Goed dat je de lezers een blik gunt in de psychiatrie en daarmee misschien wel vooroordelen doorbreekt.
    Veel succes met de blok die er nu aan komt.

    Beantwoorden
    • BySilke says

      6 april 2022 at 17:58

      Oh Kaylin, dankjewel voor je reactie! Super veel respect voor wat je doet!

      Beantwoorden
  3. Irene says

    10 april 2022 at 13:47

    Dat lijkt me echt een mega interessante stage! Ook wel pittig denk ik, maar heel boeiend. Vind het altijd bijzonder te merken dat je zo snel een band kan krijgen met mensen.
    Irene onlangs geplaatst…365 vragen • MaartMy Profile

    Beantwoorden
  4. Lesley says

    11 april 2022 at 21:20

    Heel mooi geschreven! Die potomanie amai, nog nooit van gehoord. Lijkt me inderdaad boeiend en af en toe moeilijk tegelijk, al die patiënten met hun verschillende achtergronden bij elkaar.
    Lesley onlangs geplaatst…20 doelen voor 2022: de eerste updateMy Profile

    Beantwoorden

Geef een antwoord Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badgeLaat meer berichten zien

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Meet Silke

Silke De Praitere

Op dit stukje internet vind je de schrijfsels van een West-Vlaamse Gentenaar uit ’95 met een passie voor de wereldbol, Crossfit, theater en desserts (behalve rijstpap). In het dagelijkse leven houd ik me bezig met contentcreatie & recruiting. Daarnaast ben ik ook fotograaf in bijberoep en heb ik nog duizend-en-een andere interesses. Je zal op mijn blog dus een beetje vanalles terugvinden. Happy reading!

>> Meer over mij

Sociale media

  • Bloglovin
  • Facebook
  • Instagram
Follow

Zoeken

Abonneer je op mijn blog!

Krijg een e-mail telkens als ik een nieuwe blogpost online plaats.

Voeg je bij 303 andere abonnees

Categorieën

Archief

Hé jij daar! Ik gebruik cookies op mijn website & laat je dat bij deze graag weten. Door verder te surfen op mijn website, ga je hiermee akkoord. Cookiebeleid