Wie weet liep ik het wel op als kind, die keer toen ik achterna werd gezeten door de hond van een straat verder. Dat constante gedraai van je nek, om te kijken of er zeker niemand achter je aan komt. Een situatie die in je hoofd kan veranderen binnen de drie nanoseconden.
Al kan het ook zijn van toen ‘boekenwurm’ mijn tweede naam was. We gingen elke week naar twee bibliotheken en daar kon ik nooit kiezen welke tien boeken ik mee naar huis mocht nemen. Telkens las ik de boeken van begin tot eind, om uiteindelijk tot het besluit te komen dat ik alle interessante schrijfsels uit mijn leeftijdscategorie had gelezen. Daarna besloot ik om de griezelboeken te lezen die nog niet voor mij bedoeld waren: de Kippenvel-reeks van Paul Van Loon.
Ik verwijt de schrijver niets, integendeel. Hoewel ik ’s nachts mijn ogen niet durfde te sluiten uit angst dat mijn gedachten de vrije loop zouden gaan, oefenden de boeken een heuse aantrekkingskracht op me uit. Ik las ze allemaal, en lag ’s nachts met enkel m’n hoofd uit mijn tegen-alles-beschermende dekbed. Als een mens niet hoefde te ademen, dan lag ik er helemaal onder. Wat was ik blij dat het weer ochtend werd, waardoor ik weer kon verder lezen in de boeken die me lieten geloven dat vampiers wel degelijk bestonden.
Voor een of andere verjaardag kreeg ik van mijn doopmeter van die slingers voor aan mijn slaapkamerdeur, die met hun geluid verraadden dat iemand binnenkwam (wat je trouwens kon horen tot beneden). Zo voelde ik me ’s nachts veilig in m’n kamer. Na enkele jaren begon dat gerammel me wat te vervelen, maar hoewel het nu nog steeds opgeknoopt in m’n deuropening hangt, geeft het me desondanks nog steeds een fijn gevoel. En ja, die dingen hangen er na al die jaren nog steeds. De angst bleef ook, en dan vooral die angst om onveilig te zijn voor eventuele moordenaars die per ongeluk in ons piepklein dorp mijn kamer zouden binnenvallen. Daarop vond ik echter een oplossing: ik barricadeerde mijn kamer-zonder-sleutel. Vanaf nu was mijn kamer enkel te verlaten en niet meer te betreden.
Nu laat ik mijn vliegenraam al een tijdje gewoon op zijn plaats staan en kruip ik dus in mijn bed zonder mijn deur te barricaderen. Mocht ik me in een diepe slaap bevinden, dan zou er wellicht iemand ongemerkt kunnen binnensluipen, maar ik besef ondertussen dat die kans miniem is. En dan nog, lig ik waarschijnlijk toch te slapen onder mijn tegen-alles-beschermende dekbed. Probleem opgelost :)
Liefs,
Silke
Mooi geschreven en alles is enorm herkenbaar! Zelfs de Kippenvel serie. Volgens mij staan die boeken nog steeds bij mijn ouders in de kast. Heb ze ondanks mijn angsten toch verslonden! het is net wat je zegt: ze hebben aantrekkingskracht…
Sabine onlangs geplaatst…Instagram favorieten september: het mooiste van Colombia & Hongkong
Haha dat van die boeken herken ik. Ik las ook al ver voor mijn tijd die griezelboeken. Daarna was ik bang dat er iets gebeurde als ik buiten mijn bed was. Dus rende ik altijd heel hard naar m’n bed toe. Voor mijn gevoel was ik veilig onder de dekens ;)
Nicole onlangs geplaatst…Oosterse courgettenoedels met garnalen
Haha, idem! Blij dat ik niet de enige hardloopster was ;)
Super mooi geschreven! En heel erg herkenbaar! x
Ah ja mooi! Dat heb ik nu nog steeds als ik een eng boek lees en dan naar de wc moet. Heb ik altijd het idee dat ik zo neergeschoten word, haha.
Laura onlangs geplaatst…VITROPEZ – MIJN SIERADEN GEDOETJE
Haha, om dan te rennen alsof je het wereldrecord 60m sprint moet breken ;)
Een knap artikel! Ik ben blij dat ik niet de enige ben met deze soort angsten en anders bestaan er gelukkig nog tegen-alles-beschermende-dekbedden. ;)
Laurine onlangs geplaatst…7 Plekken die ik nog wil ontdekken
Ik heb ook alles gelezen van de Kippenvel-reeks :D
Lottes Anekdotes onlangs geplaatst…Zes dingen die ik leerde na vier dagen Jordanië
Super leuk geschreven. Ook heel herkenbaar, dat van die boeken. Vroeger kon ik ook nooit kiezen welke boeken ik uit de bib wilde meenemen. Ik keek er ook altijd zo naar uit om naar daar te gaan. Waar paradijs voor mij :) Zelfs dat van de Kippenvel-reeks ken ik ;) Daar ben ik op den duur ook op overgeschakeld. Haha. Zalige tijd!!!
Sarah onlangs geplaatst…10x meest gelezen
Haha! Dit is zó herkenbaar Silk! Ik las vroeger ook vaak dit soort boeken waar ik vervolgens bang voor werd. Ik voelde mij ook nooit veilig in mijn kamer als ik ging slapen. Bij mij kwam het vooral door de boeken van Dolfje Weerwolfje, geen idee waarom maar ik werd daar zó bang van! :’)
Sandra onlangs geplaatst…Van je blog je eigen bedrijf maken? Voor- en nadelen & aandachtspunten!
Ja! Paul van Loon, nu je het zegt ja! Ik moest onlangs een verslag maken over welke boeken je vroeger als kind las, ik kon echt niet meer op de naam komen, haha. Ik verslond zijn boeken ook, maar volgens mij heb ik er niet zoveel last van gehad qua nachtmerries als jij, ahah. (Al ben ik ook zo’n seut die denkt dat een dekbed je tegen alles kan beschermen.)
britt onlangs geplaatst…recap september • goals october