Verhuizen | Wanorde voor de orde

Yes, inderdaad, vrijdag is’t zover: de verhuis met de vrachtwagen!

Mocht je mijn hoofd nu op een snijplankje leggen en het met behulp van je beste (en liefst scherpste -maak de pijn maar niet te lang-) mesje in twee verdelen, dan vond je diep vanbinnen vooral chaos. Geen idee hoe zich dat visueel zou uiten eigenlijk. Een hoop spons met rook er rond? Een berg half-gesmolten sneeuw (zonder gele plekken, dankjewel) zo koud dat het je rillingen geeft, helemaal tot in je staartbeen?

Genoeg beeldspraak nu, over naar de kern van de zaak: binnen 2 weken verhuizen we (of aargh, over 2 dagen wanneer jullie dit lezen) en dat is helemaal niet meer zo lang (help). Morgen komt de elektricien zijn skills tonen voor wat kleine klusjes, terwijl ik er wellicht bewonderend naar sta te kijken. Vandaag ging ik met mijn moedertje op stap naar Tintelijn om verf te kiezen, vergezeld door mijn mosgroene bloempotje (want dat kleur wilde ik graag in verfformaat weer mee naar huis krijgen). Ik voelde me goed voorbereid. Tot we 5 mosgroene samples voor onze neus kregen die allemaal wel op elkaar leken en alle vijf mooi zouden zijn. We gingen voor “Birdwatcher’s Green”: vanaf nu is iedereen dus welkom in onze boomhut. Exotische vogels spotten zal moeilijk worden, maar vreemde eenden passeren er wel af en toe.

Volgende week ga ik dan schilderen. Spannend. In mijn nachtmerries stoot ik nu al die 5-liter pot groene verf omver en zijn mijn armen net ietsje te kort om tot helemaal boven te kunnen met mijn kwast. Maar ik heb er wel heel veel zin in. De laatste Airbnb-gasten zijn nu enkele weken buitengekuist, mijn zetels kregen een nieuw liefdevol huis, ik vond vanalles terug dat ik vroeger eens nodig had (en ondertussen dus niet meer) en was verbaasd hoe veel eten er in mijn kleine diepvries zat. Er lagen -betaalde, fjoew- facturen van 2 jaar terug achter mijn wasmachine (helaas: geen kousen gevonden om Valentijnsgewijs mijn single sokjes te vervolledigen), mijn ‘neem-maar-gratis-mee-maar-laat-de-doos-staan’-box was in een mum van tijd zo goed als leeg (misschien door de alcohol die erin zat) en de meeste oplichters van Facebook Market Place zijn nu wel al bij mij gepasseerd (vanaf nu dus enkel échte kopers).

De grote chaos is aan het minderen, wat nog maar eens aantoont dat de wanorde vaak eerst nog een stuk groter wordt alvorens je er eindelijk weer wijs aan uit geraakt. Of moet alle chaos nog beginnen? Help!

Liefs,

Silke