Lichtpuntjes #159 | Pre-Kerst vieren & eerste stageweek op de pediatrie

Goeiemorgen! Niet te geloven dat er alweer een week voorbij is, of is dat tegenwoordig iets heel cliché om te zeggen? Vorig weekend vierden we pre-Kerst met het gezin –> zo veel leuker om dat al wat vroeger te vieren. Geen gedoe met agenda’s bij elkaar leggen, je bereidt je maag al wat voor, je krijgt al cadeautjes en komt helemaal in de sfeer van Kerstmis. Win-win! Daarnaast stond ik maandag met een klein hartje in het Jan-Palfijn ziekenhuis, voor de start van mijn stage op pediatrie. En dit in een ziekenhuis waar ik nog nooit geweest ben + op een afdeling waar ik niet echt naar uitkeek. Hieronder meer.

x. Vorige week voelde ik plots een druk op mijn borst en had ik moeite met ademhalen. Na een heel onprettige nacht leek het ons maar meer dan logisch dat we ons zouden laten testen, zeker met het Kerstfeestje in het vooruitzicht. Mijn eerste officiële Covid-test was net iets minder prettig dan wanneer ik zelftest-wetenschapper speel, maar gelukkig bleek de uitslag negatief. Achteraf gezien bleken het wellicht gewoon stijve ribben te zijn van de crossfit. Maar kijk, zeker is zeker! Ik zat al met verschillende rampscenario’s in mijn hoofd, maar gelukkig kon ik “gewoon” mijn leven hervatten.

x. Aangezien ik me zaterdag alweer een stuk beter voelde, ging ik mee naar de TeamWOD van de Crossfit: in teams 3 work-outs doen in competitie-style: altijd dolle pret! Een zaterdagnamiddag is op die manier gauw gevuld.

x. Zoals ik al vermeldde in de intro, vierden we vorige week “Kerst” met het gezin. Sinds enkele jaren doen we dan gourmet (en voor mij raclette want kaas > vlees) en is het gezellig samen zijn. Fijn dat het dit jaar kon doorgaan! We deelden cadeautjes uit, aten onze buikjes rond (een ijsbuche mocht niet ontbreken) en introduceerden The Office aan mijn ouders. Sowieso was deze dag het leukste lichtpuntje!

x. Heel impulsief besluiten pizza te bestellen als avondeten. Dit soort dingen smaken nog zo veel meer op een doordeweekse dag!

x. We startten met het nieuwste en laatste seizoen van Casa de Papel. En wonder boven wonder houden we ons mooi in en hebben we nog niet alles gebingewatched.

x. Een goede nacht slaap! Komt niet zo veel voor, dus het is een lichtpuntje waard.

x. In de Sinterklaasbox die we onlangs bestelden bij Madam Bakster, zat popcorn met salted caramel: ik kan je verzekeren dat dat emmertje in no time leeg was.

x. Een hectische flexijob-shift bij Foodbag, maar wanneer alles in orde komt, geeft dat veel voldoening.

x. Zon op de smoel tijdens het wachten voor de verkeerslichten op m’n fiets. Zalig!

x. Mijn blauwe plek van het touwklimmen die eindelijk aan het wegtrekken is.

x. Een retourtje bibliotheek. Aangezien ik nu alle boeken van M. Robotham aan het lezen ben, hoef ik tegenwoordig niet lang te zoeken naar nieuw leesvoer.

x. Nunnetetten eten (oftewel, mellocakes)

x. De eerste week van mijn stage op pediatrie (de kinderafdeling) zit er op! Op de afdeling werd ik begroet door -rarara- een krijsende baby, maar eens die gesust werd viel het allemaal gelukkig wel mee. Zoals ik verwacht had, zijn er vooral heel veel baby’s (hoewel de dienst dus is voor kinderen tot en met 15 jaar) met diarree & braken als probleem. Gelukkig betekent dat niet dat ik als stagiaire constant luiers moet verversen, integendeel! Ik was vergeten dat er steeds ook mama’s en papa’s aanwezig zijn die automatisch hun kleine verversen: komt dat eventjes goed uit.

x. Verantwoordelijkheid krijgen op stage en alleen rondlopen met de kar op de pediatrie: vooral door een uitzonderlijke situatie, maar wel heel leuk om het helemaal zelf te kunnen doen! Al ben ik nog altijd héél bang dat ik verkeerde medicatie ga geven aan zo’n minimens.

x. Zo’n klein baby’tje dat je vinger vastgrijpt: veel te schattig.

x. Late shiften = vrije voormiddagen om te sporten of chillen!

x. Meelopen met verpleegkundigen die dezelfde leeftijd hebben als mij: altijd leuk, ook om te horen hoe groot hun passie is om op de pediatrie te werken.

x. Bij thuiskomst na een late shift had ik plots zo’n enorme suikerdip dat ik ongegeneerd mezelf kon volproppen met lekkere dingen.

x. De reactie van Laurine op mijn brief naar mezelf waarin ze zo mooi verwoordde dat je een beroep moet kiezen dat “je toelaat om al het andere, waar je echt gelukkig van wordt, zoveel mogelijk te doen.” Die bleef me bij!

x. Na een jaartje pauze besluiten om terug in het bestuur van de toneelvereniging te komen, en daar heb ik zooooo’n zin in!

Hoe is jouw week geweest? Ik wens jullie alvast een heel fijn einde van 2021!

Liefs,

Silke