Ondertussen werk ik al vijf jaar lang als jobstudent in Delhaize, en daar heb ik al heel veel grappige en minder grappige zaken meegemaakt. Van vreemde figuren, vrouwen in hun pyjama of mannen met hun (motor)helm nog op hun hoofd: op sommige momenten zit je wel eens te gniffelen. Ondertussen heb ik geleerd dat het werk als werknemer in een supermarkt echt niet te onderschatten valt: af en toe behandelen mensen je als een stuk vuil, maar velen zouden het vast niet kunnen volhouden om zo veel uren te kloppen. Maar ook het tegendeel is aanwezig; er is bijvoorbeeld een oud duo dat áltijd naar mijn kassa komt, hoe lang mijn rij ook is. En dit al voor 5 jaar lang, terwijl ik ze niet eens ken. Deze blogpost is dus zeker geen verwijt naar alle supermarktklanten toe, maar ik wilde gewoon enkele momenten delen die je als caissière zó ontzettend vaak meemaakt!
“’t Is nog warm weer hé buiten!”
En alle mogelijke variaties op het bovenstaande. Wel eh-, ik zou het eigenlijk niet weten want ik zit al 5 uur lang achter deze kassa. Geen idee of het buiten sneeuwt of niet! Maar we appreciëren het wel dat je de moeite neemt om een praatje te maken :)
Van die mensen die nadat hun rekening is betaald, beslissen dat ze tóch een zakje willen hebben.
Nu moet onze kassa in orde zijn, waardoor we inderdaad eerst nog de rekening van de volgende persoon moeten afronden, om vervolgens voor 5 cent een nieuw ticket te maken…
“Ik sta altijd in de verkeerde rij”
Sorry, maar ik doe gewoon mijn werk zo snel mogelijk! Ik kan er niet veel aan doen dat sommige klanten alles willen betalen met de allerkleinste muntjes in hun portefeuille (wat eigenlijk ook wel welkom is voor onze kassa’s hoor ;))
Van die mensen die hun bonnetjes en kaartjes al in je gezicht duwen terwijl de vorige klant nog moet afrekenen
Om vervolgens na een tijdje die uitgestrekte arm stilletjes naar beneden te halen, wanneer ze zien dat het nog niet aan hen is.
Van die kinderen die alles al uit je handen trekken vooraleer je het product fatsoenlijk kon scannen
Om daarna met een luide schreeuw te vragen om een snoepje.
Als het niet lukt om een product in te scannen, beginnen te roepen dat ‘het vast gratis is’
De eerste dag dat ik achter de kassa zat, vond ik dat mopje nog grappig. Maar geloof me, na de 59846e keer is het al wat moeilijker om in lachen uit te barsten!
Als er een gratis product wordt weggegeven aan elke klant, dat je diezelfde persoon steeds opnieuw ziet, maar telkens aan een andere kassa.
Alsof ik je niet doorheb!
Ik kan er nog een hoop andere bedenken, maar dat is misschien voor een andere keer. Ik hoop dat jullie bovenstaande zaken met een korreltje zout nemen en dat je je zeker niet aangevallen voelt. Er is tenslotte een reden dat ik al 5 jaar in een supermarkt werk: uiteindelijk doe ik het echt wel graag en mijn glimlach is altijd oprecht. Het plezier aan de kassa maak je zelf en daar kunnen bovenstaande dingetjes weinig aan veranderen! :)
Hopelijk vonden jullie dit fijn om te lezen!
Liefs,
Silke
Haha super grappig Silke en heel herkenbaar van toen ik een tijdje achter de kassa zat!
Charelle onlangs geplaatst…Bijenpollen als ontstekingsremmer en tegen hooikoorts!
Hahah, als je er zo lang werkt ga je die terugkerende patronen wel herkennen. Super grappig (en soms vervelend ja:p)
Super herkenbaar! Ik heb ook meer dan vijf jaar in een supermarkt gewerkt en dan maak je inderdaad vanalles mee XD ik had een tijdje een man die iedere zaterdagavond kwam vragen of ik met hem op café ging – euh nee! Maar dat werd na een tijdje wel vervelend. Verder moest ik me hier in België bij de Lidl minstens 5x per dag verantwoorden waarom ik als Nederlander in België bij een supermarkt werkte (IK STUDEER HIER). Ik kreeg echt zo vaak de vraag of ik dan iedere dag vanuit Nederland kwam.. haha ja want in NL zijn er geen supermarkten om in te werken ofzo XD
Marcia onlangs geplaatst…In dubio op de cupido tag | Phobos – Victor Dixen
Hahaha ja ik werk ook in een supermarkt en ik denk je dat de bovenstaande taferelen overal wel tegenkomt
Senna onlangs geplaatst…Dit is de 3D-animatie die ik maakte!
Leuk om te lezen! Ik heb zelf nooit achter de kassa gewerkt, maar ik kan me de (kleine) frustraties goed voorstellen.
Tamarah onlangs geplaatst…Londen is mijn favoriete stad, en dit is waarom…
Hihi, heerlijk om te lezen! Zelf kan ‘k ook wel heel wat schrijven over wat ‘k meemaak in het rusthuis :) ‘k Zeg dikwijls, ik ga er eens een boek over schrijven. Net als jij maak ‘k zowel grappige als frustrerende momenten mee.
Evelyne onlangs geplaatst…Throwback: Mijn ex-relatie
Hahaha! Gelukkig maak ik me nergens schuldig aan -behalve klagen dat ik in de verkeerde rij ben aangesloten, maar dat doe ik meestal tegen mijn vriend- maar toch is dit héél herkenbaar. Alhoewel, wel vervelend voor jou natuurlijk ;-)
Haha heel herkenbaar!
Dat had ik me ook al erg vaak afgevraagd, hoe vreemd het moet zijn om heel de tijd naar dat schermpje te zitten kijken. Zonder echt door te hebben hoe het buiten echt is, zeker met die hittegolfdagen (alleja, da’s bij de delhaize in mijn dorp dan toch) wanneer de winkel frigo temperaturen heeft terwijl het buiten lijkt alsof je weg smelt.
britt onlangs geplaatst…project zonnebloem