Lichtpuntjes #205 // Kerstmarkt in Keulen & fijne feestdagen

Goeiemorgen! Terwijl ik deze blogpost typ, zit ik onder mijn fleecedekentje met de kerstboom in het zicht van mijn rechteroog. Een geurkaars brandt en op de televisie speelt Society of the snow, een film over een neergestort vliegtuig in de bergen (waargebeurd!). Ik moet eerlijk zegen dat ik vooral de film kijk en af en toe een woordje typ, aangezien mijn Spaans niet zo goed is dat ik kan luisteren zonder te kijken, hehe. Maar op naar de lichtpuntjes nu! ’t Is een goeie lange lijst, dus neem er iets bij om te drinken ;)

x. Het allereerste kerstfeestje van het jaar, was er eentje bij mijn ouders thuis. Naar goeie gewoonte doen we dit al enkele weken voor Kerst om alvast in de Kerstsfeer te komen en dan zijn we met z’n zevenen alvast al eens gezellig bijeen. Een hele fijne avond! We lachten tot wenens toe met kerstliedjes die werden gezongen met een sterk Indisch accent en dat was hilarisch. Ook altijd leuk: als m’n broers en ik lang genoeg samen zijn, is onze humor weer op hetzelfde niveau en lachen we ons krom.

x. Ook op het werk hielden we een kerstfeestje. Van een tombola voor het goede doel (heel handig, een “cadeautjesbedrijf” zijn en dus redelijk wat leuke spulletjes die gaandeweg zijn verzameld) tot samen aperitieven, leuke awards aan mekaar uitdelen (ik won de “social bee award”, joepie!) en ons kerstcadeautje in ontvangst nemen. Heel blij om in zo’n fijn bedrijf te mogen werken.

x. Een vriendin organiseerde een jeneverwandeling ten voordele van Kom op tegen Kanker en daar hielp ik graag aan mee. Met enkele crossfitvriendjes wandelden we mee en dat was alvast heel gezellig (zeker na al die jenever).

x. Als kerstcadeau voor de papa van mijn vriend, gingen we met “de kids” + aanhangsels op dagavontuur naar de kerstmarkt van Keulen. Als je er nog nooit geweest bent: zo’n dikke aanrader en véél leuker dan de Belgische kerstmarkten. Het was lekker koud, de ideale dag dus om je jas thuis te vergeten. Geen zever haha, die ontdekking was iets minder leuk. Er zat dus maar niets anders op dan een nieuwe jas te kopen op de kerstmarkt (hehe) en veel reibekuchen te eten.

x. Ik zag voor ’t eerst de Polar Expressfilm en vond die echt hartverwarmend. Zelf heb ik liefst “films met échte mensen”, maar deze was wel eens leuk!

x. Mezelf verwennen met verse sushi na training, kan zo smaken.

x. We gaan volgende lente/zomer roadtrippen in Amerika en eindelijk was het zover: de eerste boekingen werden gedaan en ik vond het reuzespannend. Geen weg terug nu!

x. De Kerst-marathon; aka 4 dagen na elkaar het fijnste gezelschap en lekkerste eten. Zo van genoten weer! Krijg er spontaan een warm hartje van nu ik het zo terugzie.

x. Foto rechtsboven is mezelf in een kadertje, zo’n 12 jaar geleden. M’n oma heeft er zo van elk kleinkind en die vergezelden ons dit jaar met Kerst op tafel, haha.

x. We gingen met m’n opa op “bezoek” in het huis naast dat van hen dat binnenkort wordt afgebroken. Wees gerust, ’t was niet kraken maar mooi met de sleutel naar binnen. Heel gek om in een huis rond te lopen waar de tijd bleef stilstaan.

x. M’n vriend ’s ochtends komen wakker maken en zien dat die helemaal schattig ingeduffeld mijn blogjes aan het lezen is. Te cute.

x. Recent herontdekten we Mariokart en gelukkig winnen we allebei af en toe zodat het nog leuk blijft ;)

x. We gingen eigenlijk op Kerst kijken naar de nieuwste Chicken Run (aangezien we die als kind met de familie ook samen keken), maar dat was er niet van gekomen dus moest dat maar op een andere dag. Zo’n nostalgie!

x. Kijk hoe mooi, die feesttafel bij mijn schoonmama. De laatste Kerst-bijeenkomst, en die was opnieuw heel fijn.

x. OLIEBOLLEN! Mijn favoriete dessert (als dat een dessert kan zijn) en omdat ik er na het avondeten zo naar snakte, fietsten we samen naar de kerstmarkt om er te halen. Heerlijk!

x. Oudejaar spendeerden we bij mijn schoonmama: eerst gingen we een mooie wandeling maken in Westerlo (met uiteraard een tearoom aan het begin en einde van de wandeling), nadien pikten we hun kleinkinderen op en aten we samen spaghetti. Zalig zo!

x. En de overgang van Oud naar Nieuw? Die spendeerden we samen, in de zetel, met Mariokart. Was er vuurwerk geweest, dan gingen we daar graag heen, maar dat was dit jaar in Gent afgezegd. Dus raceten we alsof het een hele normale zondagavond was (al won ik wel de race die nét om 12u ’s nachts plaatsvond, dus dat vond ik wel ’n hele mooie, hihi). En zo heb ik die Oudejaarsavonden het allerliefst.

En ondertussen zijn we 2024, hopla! Geniet van je zondag, het is maar 1 keer zondag 14/01/2024.

Liefs,

Silke

PS: de film is intussen gedaan en amai, wat een goeike was dit, om stil van te worden. Als je graag waargebeurde verhalen verfilmd ziet en je een klein beetje wil inleven hoe mensen in de sneeuw van de Andes proberen te overleven, dan raad ik de Society of the Snow (Netflix) enorm aan!