
Hierboven zie je Anja, mijn crossfitmaatje, en mezelf, na een van de work-outs van onze eerste crossfitwedstrijd. De mooiste foto die er gemaakt is dat weekend, vinden we zelf ;) En of we ons geamuseerd hebben! Het was een weekend met weinig slaap, veel adrenaline en zweet en boordevol plezier. Ik schreef er een mini-dagboekje over en deel het graag met jou. Want de Gent Throwdown was (voor ons allebei) een ongelooflijk spannende gebeurtenis.

Zaterdag 1 oktober
Ik zit hier te glunderen in de zetel. De honger begint eindelijk te komen en mijn hart slaat voor het eerst vandaag weer onder de 100 keer per minuut. Het was een mooie dag.
Om 6.40u stond de wekker. Nogal vroeg, maar ik wist dat het even zou duren voor mijn ontbijt (overnight oats) binnen zouden geraken. Stress was er gelukkig nog niet te veel, maar ik was wel blij dat ik mijn tas gisteren had klaargemaakt. Want daar moest nogal wat in: mijn loop- en crossfitschoenen, springtouw, kalk, pleisters (want je weet nooit), druivensuiker, etc.
Wat later vertrok ik met de fiets richting de Topsporthal. Zalig toch om zo naar je eerste wedstrijd te gaan: met de fiets in het zonnetje. Kopje leeg, kleine opwarming, ideaal. Mijn fantastisch teammaatje Anja stond al te wachten en samen gingen we als giechelende pubers binnen, vol stress en enthousiasme. Al werden we wel even stil toen we zagen hoe groots het allemaal was. De Topsporthal is niet zo’n klein ding.
Tijd om op te warmen voor de eerste WOD (workout of the day): in 10 minuten zo veel mogelijk rondes verzamelen van 9 Thrusters (30kg) en 35 double-unders.
Na een stressbezoekje aan het toilet (de rij was lang, haha) waren de zenuwen helemaal weg en was het vooral enthousiasme. Zo veel mensen aan het roepen, echt een heel motiverende en onbeschrijfelijke sfeer. Ons jurylid moedigde ons aan en het ging goed! Ook enorm leuk om daarna de rest van onze crossfit ook te kunnen aanmoedigen tijdens hun sessie.

Door al het enthousiasme werd eten nogal moeilijk, maar gelukkig had ik proteïnepannenkoekjes gemaakt die goed binnen gingen. We fietsten als pauze even naar Delhaize om broodjes (waarbij ik er anderhalf uur over deed om 3/4e ervan op te eten) en konden dan beginnen opwarmen voor deel 2.
De tweede WOD van vandaag was in 13 minuten zo veel mogelijk rondes verzamelen van 25 ground to overhead (30kg), 30 toes to ring, 20 ground to overhead (40kg), 30 toes to bar, 15 ground to overhead (55kg) en 30 pull-ups.
Een workout die al wat pittiger was, zeker omdat de gewichten echt niet mals waren. We zouden ook niet aan het einde van de ronde geraken, want dit was een typische om “de elite” van “de rest” te scheiden. En daar zijn we zeker nog niet! Mijn teamgenootje is beter in cardio, ik in kracht. Dus ‘t was aan mij om te knallen hier. Zalig om af te zien en ondertussen de aanmoedigingen te horen van de rest van de crossfit, die speciaal kwamen kijken. Super lief & deed zo veel deugd!
Opnieuw kwamen we heel blij van de competitievloer en konden we weer aanmoedigen, chillen en vooral niet stretchen (woepsie). Het aftellen naar deel 3 was begonnen, en daar was de stress terug. Het was maar max 6 minuten, maar man wat was het pittig. Doodgaan!!
De derde WOD was in 6 minuten proberen volgende bewegingen te doen (zo ver mogelijk geraken): 600m synchro run (we moesten dus een touwtje vasthouden tijdens het lopen, haha), 40 synchro dumbbell snatches (15kg) en 30 synchro burpees over de bar.
Ook hier waren we super trots nadien, ons hart was zo vol adrenaline en enthousiasme. Met een grote glimlach fietsten we naar huis en konden we alle indrukken in ons hoofd overlopen. En nu zit ik te wachten tot de macaroni klaar is & kijk ik reikhalzend uit naar de finale morgen. Waarvan we nog niet weten wat’t is! Dat wordt spannend morgenochtend!

Zondag 2 oktober
Amai wat een nacht. 5u geslapen, want ik kreeg m’n hoofd niet rustig en de adrenaline bleef maar gaan in mijn lijf. Niet zo fijn, maar uiteindelijk viel ik in slaap in de zetel, dus dat is beter dan niets! Ik voelde me een beetje stijf aan mijn benen, maar al bij al viel het echt goed mee, gelukkig.
De laatste beetjes energie verzamelen dus, en op naar de topsporthal! De fietstocht (in de regen weliswaar) deed deugd, en algauw waren we weer aan het opwarmen. Klaar voor de laatste beetjes en de finale van onze divisie: de scaled duo’s.
Finale scaled-divisie: eerst 5 minuten zo veel mogelijk rondes verzamelen van 10 synchro goblet squats (16kg), 10 duo deadlift (100 kg! Super cool om die samen te moeten opheffen) en 20 box jump overs. Daarna meteen 600m run en de resterende minuten (om in totaal aan 10 minuten te komen) zo veel mogelijk calorieën te roeien.
Uiteindelijk werden we 11e van de 30 teams in onze divisie, en we zijn meer dan content. We weten wat te verbeteren, dus volgend jaar op naar top 10! En toen? Supporteren voor de anderen natuurlijk! Om uiteindelijk piepedood in de zetel te belanden met frietjes. Wat een weekend. Mijn hart stroomt over van enthousiasme en we zijn het zeker: team midget is nog maar begonnen!

Heb jij al eens meegedaan aan een wedstrijd?
Liefs,
Silke
Proficiat Silke en Anja, goed gedaan,trots op jullie ?
Dankjewel ?
Chapeau ze Silke! Mij lijkt dat echt horror :’)
Irene onlangs geplaatst…Recept • Halloween donuts
Hehe wat Irene zegt: pure horror. Maar ook wowwzies, goed gedaan!
Hahaha grappig dat jullie daar zo over denken, maar begrijp het ook wel :’) Merci!