Een Sinterkäse-weekend in Kasterlee

We rekenden het afgelopen weekend eens uit, mijn Unief-vriendinnetjes en ik, en afgelopen weekend was het onze 5e jaarlijkse Sinterkäse-bijeenkomst, dit jaar in Kasterlee! Een traditie die elk jaar gezelliger, lekkerder en meer deugddoend is. Ik leerde deze fijne bende dames kennen tijdens mijn Communicatiewetenschappenstudies aan de Universiteit van Gent, iets wat al een leven geleden lijkt. Via verschillende groepswerken groeiden we uiteindelijk uit tot dit fijne groepje dat zich kenmerkt in een voorliefde voor raclette, gezelligheid en een zangtalent als het gaat over dat ene liedje van Mariah Carey. We kozen uiteindelijk verschillende afstudeerrichtingen, maar 5 jaar geleden startten we met onze Sinterkäse-traditie: een avond begin december met raclette, Secret Santa en meebrullen met Kerstliedjes –> de naam is dan ook een mix tussen Sinterklaas, kerst & kaas (van ver, haha).

Sinds 3 jaar maken we er een volledig weekend van en zo belandden we al in de Vlaamse en Waalse Ardennen en dan dit jaar in het mooie Kasterlee. Meer bepaald verbleven we in Charmeverblijf Juliette. Een van de vriendinnen is een krak in het vinden van mooie verblijven, en deze was echt een toppertje: we waren allemaal onder de indruk. En nog steeds eigenlijk! Niet enkel de regio van Kasterlee is prachtig, maar we hadden daarnaast ook nog eens enorm geluk met het weer en konden onverwachts nog een kerstmarkt meepikken ook. En het belangrijkste van alles: ik kon (na anderhalf jaar vol zoete dromen) eindelijk weer eens oliebollen smikkelen. Mijn weekend was dus direct geslaagd!

Ons weekendverloop

Op vrijdagavond maakten we spaghetti bolognaise en genoten we van de ronde tafel (zalig te kunnen babbelen met iedereen). Ook de zithoek toverden we om in een zee van theelichtjes en we tetterden de uren vlotjes voorbij.

Op zaterdag wandelden we na het gigantische ontbijt (naast racletten zijn we ook daar heel erg goed in) onze benen los in de Hoge Mouw in Kasterlee, kregen de tip om langs te gaan bij The Sweets voor gebak en zetten dan koers naar de kerstmarkt in Hasselt: tijd om in de Kerstsfeer te komen! Inclusief die langverwachte oliebollen, een heuse Kerstversieringswinkel en rondlopen in de geur van braadworst, churros en warme wafels. En dan was het tijd voor het hoogtepunt van ons weekendje: de super-de-luxe-raclette, onze traditie. Dit keer niet met pannetjes maar met een heuse bol kaas waar we telkens de kaas van moesten schrapen: hemels! En lekker dat het was!

Na het eten wisselden we dan ook snel van kleren (lees: een losse broek want foodbaby). We gaven elkaar Secret Santa-cadeautjes en becommentarieerden met z’n allen de K2-zoekt-K3 finale (en waren blij met de uitkomst).

Zondag ging ik mezelf wakker lopen op de Kabouterberg (ik deed het voor de naam alleen al, maar ook omdat mijn vriend -die afkomstig is van de regio- het de hemel inprees) en werd helemaal blij van de random fietsers die me een “goeiemorgen” toeriepen. Ik ging opnieuw op avontuur bij de bakker (lees: Klaaskoeken zijn blijkbaar West-Vlaams en chocoladekoeken zijn eigenlijk chocoladebroodjes –zie je het al voor je, alles met handen en voeten uitleggend in’t West-Vlaams?). En als de raclette nog niet elke maagruimte had ingevuld, was dat na dat ontbijt zeker het geval.

We gingen nog eens kijken naar de herfstpracht in het Prinsenpark (na een heuse roadtrip door de modder thanks to Waze) en moesten toen helaas onze valiezen weer bij elkaar sprokkelen, na onze jaarlijkse tombola (lees: we hebben altijd zo veel boodschappen mee dat we op het einde alles verdelen en dus thuiskomen met extra lekkers).

Ik haalde tijdens een wandeling 5 minuten mijn fototoestel uit en maakte wat portretjes! Note to self: vaker doen in’t vervolg.

Deze fijne vriendinnen zie ik niet elke week, maar dat hoeft niet: we pikken steeds de draad terug op. En dat gaat allemaal zo gemakkelijk en eenvoudig. Zalig om in de hectiek van het leven minstens 1 keer per jaar een weekend samen te zijn (naast de andere dates) en te praten over vanalles. Voor elk wat wils!

Al zin in raclette gekregen nu? Ik wel alleszins! Al eens zo’n “schraapbol” geproefd?

Liefs,

Silke