Als ik ‘herrezen’ lees, moet ik altijd denken aan Felix de Feniks uit Harry Potter, haha. Maar zo voel ik me wel ’n beetje!
Ik ben terug. Mijn lichaam voelt zich nog wat zwakjes, mijn stem klinkt alsof ik drie dagen op een festival heb doorgebracht & mijn keelpijn mindert ook niet, maar ik voel me al niet meer zo suf als vorige week. En dat werd tijd! Op m’n eerste echte werkdag besloot ik de tram naar het station te nemen. Ik wist namelijk niet zeker of mijn lichaam de fietstocht van 6 kilometer al aan zou kunnen, en bovendien regende het ook een beetje. Genoeg uitvluchten dus! Maar oh boy, was ik even vergeten dat de tram overvol zou zitten. Iedereen moest natuurlijk naar school of zijn/haar werk, maar gelukkig stap ik op aan de allereerste halte, waardoor ik me een plekje kon toe-eigenen. Daardoor moest ik me niet vasthouden aan die met microben besmette palen. Fjoew.
Wat zou ik graag laserogen willen hebben nu. Allee, ogen die eventjes alle microben kunnen zien (al zou ik dan misschien gek worden, haha), zodat ik die de komende tijd kan mijden. Alles wat maar kan helpen om weer gezond te worden. M’n oren zijn precies overgevoelig geworden aan neusoptrekkers en hoesters. Al van ver hoor ik de ziekteverspreiders kuchen en snuiten, en onbewust houd ik mijn adem in als er zich zo’n geluid te dicht bij mij bevindt.
Yes, we zijn aangekomen aan het station. Op de trein is het een oase van rust, heerlijk! Ik was dan wel m’n boek vergeten, het deed deugd om gewoon te kunnen zitten en naar buiten te staren. Al bleef er in m’n hoofd wel een stemmetje fluisteren dat op m’n stoel daarnet ook een ziek persoon kon gezeten hebben.
Of ik nu de komende tijd m’n handen wat meer ga wassen? Wees maar zeker. Dat ik even ga wachten met zoentjes geven aan m’n collega’s als wijze van begroeting? Jep! Binnen enkele dagen denk ik hier vast niet meer over na & loop ik terug lustig door alle bacteriën die er te vinden zijn. En met een beetje hoop slaat mijn immuunsysteem zich daar gewoon door en merk ik er helemaal niets van. Maar voor nu ben ik dus nog eventjes Mevrouwtje Smetvrees. Groetjes!
Liefs,
Silke
Gelukkig voel je je alweer wat beter. Hopelijk zet die lijn zich voort. Ik heb ook een beetje smetvrees, maar maak mezelf wijs dat ik juist door het openbaar vervoer al wat resistentie kan opbouwen tegen alle griep en dingen die heersen. Als je net ziek bent geweest, gaat mijn theorie misschien wat minder op.
Ja, daar ga ik zeker mee akkoord! Al duw ik voorlopig nog op het knopje met m’n trui ipv m’n vinger haha. Liefs!
Haha ik denk dat je echt niet wil weten hoeveel microben en co je overal zal tegenkomen :p Ik las ook een keer dat een deurklink meer bacteriën bevat dan een wc-bril. Best niet te veel over nadenken zeker? Ben wel blij dat je weer beter bent!
Irene onlangs geplaatst…Mijn favoriete foto’s.
Hahahaha, zo kan je het natuurlijk ook bekijken. Laat die laserogen dan maar, hehe. Liefs! & hopelijk ben je ook al helemaal beter!