Een brief aan Sil in 2027
Hé, 10 jaar oudere Sil. Althans, ik hoop dat je bestaat. Dat je nog steeds rondhuppelt op deze wereldbol en dat dit plekje internet nog altijd bestaat. Ik ga niet beginnen met veel vragen te stellen aan jou/mezelf, nee. Die kan je op dit moment toch niet beantwoorden. In de plaats ga ik gewoon een beetje vertellen. En dan hoop ik dat jij binnen 10 jaar mijn zorgen ietwat grappig vindt. Of je ze amper nog kan herinneren, omdat ze niet veel voorstelden.
Mijn allergie aan de vraag ‘en wat ga je nu doen’, wordt alsmaar groter. Steeds vaker worden die 6 banale woorden op me afgevuurd en ik voel me er steeds slechter bij als ik dan “ik weet het niet” moet antwoorden. Het is de eerste keer in mijn leven dat ik geen flauw besef heb van de volgende stap, en ik hoop dat het meteen ook de laatste keer is dat ik dit gevoel meemaak.
Ergens zie ik me wel binnen het romantische beeld van een verpleegster. Dat ik binnen tien jaar met bejaarden rondcros in een rusthuis. Maar daarnaast zie ik me ook nog steeds op stap zijn met een cameraploeg, terwijl ik mijn mannetje sta in die wereld zonder al te veel vrouwen. Maar of deze twee tegengestelde levens met elkaar kunnen verzoend worden? Ik weet het niet. Wie weet doe ik wel iets volledig anders. Maar dat weet enkel jij.
Ik heb vaak genoeg gewenst dat ik de Lotto zou winnen en dat al dat tobben niet meer nodig zou zijn. Dat mijn enige zorg was waar ik dat geld allemaal aan zou uitgeven. Heb ik ‘m ondertussen al gewonnen? :)
Wat ook fijn zou zijn, is dat ik in die tien jaar nog eens naar Curaçao terug zou geweest zijn. En Amerika. Ijsland staat eigenlijk ook wel op dat lijstje. En daarnaast? Ben ik uiteindelijk een jaartje naar het buitenland getrokken? Of bleef het bij dromen?
Even iets anders nog. Binnen tien jaar worden vast andere dingen van me verwacht als nu. Waarschijnlijk het huisje-tuintje-boompje-kindje-ritueel. Ik ben eens benieuwd of ik daarin een doorsnee burger blijk te zijn. En dat ik me tot een van de vele gezinnetjes in België kan rekenen. Of ben ik ook daarin weer een eeuwige twijfelaar? Ik ben benieuwd.
Hoe dan ook, ik hoop dat ik binnen tien jaar de pianokriebel nog steeds te pakken heb, dat ik minstens één keer per week mijn hardloopschoenen aantrek en dat ik mezelf nog steeds een blogger kan noemen. De leukste hobby die er is. Wat ook fijn zou zijn, is dat het in mijn hoofd allemaal een stuk helderder is geworden, zonder een allergie of kortsluiting in mijn hersenen bij het horen van een bepaalde zin. Dat ik gewoon leef, en trots kan zijn op elke beslissing die ik heb genomen en nog zal maken in de toekomst. En hopelijk kan jij hier bevestigend op knikken.
Groetjes van kleine Sil
Morgaine says
Er kan al een hoop gebeuren in een paar minuten, wat je leven voor altijd kan veranderen. Tegelijk zijn er perioden waarin je stil lijkt te staan, het leven komt zoals het komt en alleen jij kunt er wat van maken. Geniet van elke dag en zie waar je staat over 10 jaar, who knows.
x
Morgaine onlangs geplaatst…Muiderberg #4 De tuin
BySilke says
Dankjewel! Vreemd hé, dat die 10 jaar later ooit zal bestaan ;)
Marie says
Mooi om te lezen :)
Ik ben ook wel benieuwd waar ik over 10 jaar ga staan!
Marie onlangs geplaatst…Outfit: Flowerpower
Danique says
Wat leuk om te lezen! Ik ben ook wel benieuwd hoe het ‘blogwereldje’ er over tien jaar uitziet.
Danique onlangs geplaatst…Mijn blogavonturen in de loop der jaren
Evelien says
Mooi! Ik hoop dat je dromen uitkomen :) (En die tweede alinea, alsof ik hem zelf geschreven heb. Het doet stiekem wel goed om te lezen dat ik niet de enige ben. Het even niet weten, ik denk dat het wel oké is en normaal voor mensen met grote – schijnbaar onbereikbare – dromen.) Veel liefs, E.
BySilke says
Wat een lieve reactie, dankjewel Evelien!
Evelyne says
Mooi geschreven. Is heel moeilijk volgens mij om zoiets te schrijven, niet?
Evelyne onlangs geplaatst…52 blije maandagen #23 | Hoera, het is vandaag! (of voor mij misschien toch niet)
Anne-Sterre says
Ik als twijfelaar, mag ook regelmatig op die vraag ‘wat ga je nu doen?’ rekenen. Ik hoop dat de puzzelstukjes gewoon ooit op zijn plekkie vallen :)
Laurine says
Oh zo leuk om te lezen! Echt tof! Ik ben benieuwd of we over tien jaar ook het antwoord op deze brief op jouw blog kunnen lezen! Ik ben alvast heel benieuwd!
Laurine onlangs geplaatst…Ideeën lege notitieboekjes
Laura says
Ik ben ook zo benieuwd naar tien jaar later! Leuk om te lezen :)
Laura onlangs geplaatst…TRAVEL DIARY ✦ LISBOA 01
Eva says
Leuk om te lezen! Ik zit er ook aan te denken om zo’n brief te schrijven aan mezelf :)
Eva onlangs geplaatst…Aliexpress aankopen en miskopen (+ review)
Marcia says
Heel mooi geschreven Silke! Ik heb ook echt geen idee wat ik over 10 jaar met mn leven doe en ik denk dat dat voor heel veel mensen geldt ;) we zullen het vanzelf in kleine stapjes ontdekken, hoop ik!
Marcia onlangs geplaatst…En dan ligt daar plots weer een stapeltje recensie-exemplaren
Irene says
Superleuk om te lezen. Mooie brief! Ik snap je allergie aan dat zinnetje. Haha. Als mensen mij dat nu zouden vragen zou ik dat eigenlijk ook niet kunnen beantwoorden. Maar pf, dat hoeft ook niet. Niet aantrekken en je er niet slecht om voelen! :)
Ik heb ook zo’n brief ingepland maar ben nog niet helemaal zeker of ik hem al goed genoeg vind. Haha.
Irene onlangs geplaatst…Duizend vragen aan jezelf • Deel 39
Sofie says
Hier ook een eeuwige twijfelaar :-) Eigenlijk wel een uitdaging om eens na te denken over waar ik zou staan over tien jaar… Dan ben ik trouwens al 40, damn! Haha.
Sofie onlangs geplaatst…De sixties in Bokrijk: uitstap terug in de tijd (+ gratis ticket!)