In deze blogposts probeer ik het verhaal achter een foto te vinden. Ik doorblader de fotoalbums en kies er vervolgens een hele leuke herinnering uit. Zo ook deze, al was het dit keer mijn mama die me de foto aanreikte. Het is dit jaar 10 jaar geleden dat ik mijn Heilig Vormsel, of plechtige communie, deed. 10. Jaar. Geleden. Zo gek! Wat was ik nog een klein meisje (al dacht ik toen natuurlijk van niet). Mijn tante nam de foto’s op een zonnige namiddag, met mijn typische haartooi die ik in die tijd had: twee vlechten. Elke ochtend maakte mijn mama twee dezelfde vlechtjes in mijn haar. Ik beoordeelde ze altijd heel streng en heb mijn mama ’s ochtends meermaals gevraagd om ze nog eens opnieuw te maken. Hehe. Op deze foto’s konden mijn typische staartjes dus niet ontbreken. Al was ik stiekem wel wat triest dat ik hier niet kon pronken met het coole kapsel dat ik had op de dag van mijn Vormsel.
Op de eerste foto zie je de enige foto (buiten nog 1 enkele andere) die ik heb, waarop ik lach met mijn mond open. Voor ik mijn beugel kreeg dan. Je kan mijn scheve tandjes zien zitten, iets waar ik echt heel onzeker over was op foto’s. Voordat ik mijn beugel kreeg, lachte ik dan ook nóóit met mijn mond open. Behalve hier dus. Een primeur ;) Wat een beugel toch kan doen met je zelfvertrouwen! Nu lach ik des te meer ;)
Waarover was jij als kind onzeker?
Liefs,
Silke
Een heel mooi verhaal en leuk die oude foto’s, onzekerheid, ik weet niet of ik als kind al wist wat dat was, volgens mij niet.
Zelfs niet in mijn tienertijd, terwijl ik het toen wel was, maar pas achteraf kreeg het een naam. Woorden, betekenissen, je word je er pas van bewust als er veel of vaak over gesproken wordt, dat werd het bij ons dus niet, bij ons werd vooral over kracht en op eigen benen, zelf doen, gesproken en herhaald vooral ;-)
X
Morgaine onlangs geplaatst…Bloesems
Zo schattig Silke! Ik had voor mijn vormsel ook zo’n foto van achter een boom hihi.
Mijn tanden stonden ook goed scheef en ik had ook een dwergtandje (echt letterlijk gewoon een minitandje naast mijn twee voortanden), maar ik denk dat ik me daar pas bewust over ben geworden toen iedereen al een beugel had en ik er nog steeds geen mocht van de tandarts. Bijna iedereen had toch scheve tanden toen, dus daarom viel het me niet zo op denk ik :p Maar eens die blokjes eraf waren, viel het ook wel op dat ik plots een veeeel bredere lach had haha.
Marie onlangs geplaatst…7 redenen waarom ik van skiën hou
Ooh, blij dat ik niet alleen ben! Heel herkenbaar, jouw verhaal :) Goed dat er zoiets bestaat als blokjes hé ;)
OMG zo cute Silke! Echt mega schattig <3
Marcia onlangs geplaatst…Only ever yours: huiveringwekkende dystopia met de vrouw als voorwerp
Hahaha, dankje!
Hihi wat een mooie collage is dit! Wanneer ik naar een eerste communie of vormsel moet, denk ik ook altijd aan mijn eigen foto’s en dagen. Waar is de tijd zeg…. En wat leek alles toen spannend!
Haha ik lachte op m’n plechtige communiefoto’s echt met m’n mond wijd open en m’n tanden stonden supermega scheef :p Geen zicht.
Wel schattig met die vlechtjes! Ik had een stomme haarband die m’n oren plat drukte.
Irene onlangs geplaatst…Tip • E-polette + review