2 januari 2015. 21:57.
Ik lig nu bijna twee uur in mijn bed, denkend aan de poging tien uur slaap te halen. Dat doel is reeds om zeep. Het typische voorval van examenstress heeft mij te pakken, voor de eerste keer dit jaar. En dan zijn mijn examens nog niet eens begonnen.
Het is een nacht waarop ik mijn deken zou nemen en beneden op het tapijt zou gaan liggen. Maar dat gaat nu niet, want ik ben bang. Als een klein kind dat een onbekend geluid hoort en niet weet waar het vandaan komt. Zo voel ik me op dit moment.
Ik haat alleen thuis zijn en dan meer specifiek: alleen gaan slapen. Hypocriet controleer ik het slot van de buitendeuren tien keer, barricadeer mijn slaapkamer (want er is geen sleutel) en kruip in een bolletje onder mijn laken. Tot het te warm wordt, dan begin ik te woelen.
Af en toe stokt mijn adem in de keel omdat ik denk iets te horen. Om dan een tiental seconden stijf als een plank te blijven liggen, voor het geval dat. Keer op keer, en ondertussen tikken de minuten weg. Nog zoveel uur slapen, nog maar zoveel uren,…
Als ik de auto van mijn ouders hoor, voel ik me opgelucht. Niet meer alleen. Veilig.
Maar ook boos, want al die moeite om vroeg te gaan slapen was allemaal voor niets. Morgen word ik dan wakker met dikke ogen op een onmenselijk vroeg tijdstip en wordt het een noodzaak een middagdutje te doen.
Het is nu 22:04, nog steeds dezelfde dag. Tijd om nog eens een poging tot slaap te ondernemen.
Liefs
Silke
Wat leuk geschreven! Soms heb ik ook last van slapeloze nachten en man, wat baal ik dan dat ik niet kan slapen! Liefs, X
Heel erg leuk geschreven! Ik kan ook vaak niet zo goed slapen. Vandaar dat ik meestal rond 11 uur doordeweeks pas de kant van mijn bed opga, en de volgende dag weer er optijd uitmoet ;(
Mooi omschreven. In mijn zwangerschap heb ik er ook vaak last van kan zo vervelend zijn.
Ik herken het gevoel om bij elk verdacht geluidje stokstijf te blijven stilliggen van angst. Hoe vroeg ik ook ga slapen, ik kan de slaap maar niet vatten, en ben de volgende ochtend dan ook doodop.
Wat heb je dit mooi omschreven. Toevallig deed ik vannacht voor het eerst in tijden ook geen oog dicht. Zo vervelend.
Wat mooi en goed geschreven. Zelf heb ik niet zo’n problemen met alleen zijn (ik woon alleen, haha) maar in stressvolle periodes heb ik ook moeite met in slaap komen!
Ik slaap eigenlijk altijd binnen een kwartier…
hmm, ik herken het machteloze gevoel wat niet kunnen slapen geeft, heel, heel erg irritant…
Ik herken het pfff .. Ik slaap goed als ik in slaap val maar ik ga gewoon veel te laat slapen haha. Leuk geschreven :)
Super leuk geschreven, en heel herkenbaar! Soms lig ik echt uren te woelen in mijn bed, of slaap ik helemaal niet.
Het is inderdaad altijd zo vervelend als je vroeg op bed gaat maar uiteindelijk toch heel laat slaapt. Ik weet precies wat je meemaakt!
Ik val meestal vrij snel in slaap. Het probleem is vaak dat ik meerdere keren wakker word. Echt uitgeslapen voel ik me daardoor meestal niet.
Wat herkenbaar. Ik lig soms ook vroeg in bed en dan ben ik ook echt moe, maar slapen ho maar :-(. In de ochtend gaat de wekker dan wel weer vroeg!