
Vorige maand liet ik -na jaren brillen en lenzen te hebben gedragen- mijn ogen laseren via de SMILE-methode. En dat was veruit het engste wat ik ooit heb meegemaakt/ondergaan. Maar zou ik het opnieuw doen? 100% zeker weten. Vandaag neem ik je mee in het proces van de SMILE-laser methode en krijg je mijn ongezouten mening cadeau!
WAAROM?
Toen ik 13 was, werd me op het CLB verteld dat ik een bril moest dragen. Het gevolg? Ontkenning. Ik weigerde m’n bril op te zetten in het openbaar, deels misschien ook omdat het een rechthoekig, rood montuurtje was. Er zijn mooiere exemplaren in de wereld, laten we het daarop houden. Ik heb zelfs geen énkele foto waarop ik het ding draag en dat zegt genoeg.
Al snel stapte ik over naar de wondere wereld van contactlenzen. Heel dankbaar dat ik dat zo snel mocht van mijn ouders. En die lenzen zou ik nog altijd dragen, ware het niet dat ik er een intolerantie voor opbouwde. Want inderdaad, dat bestaat dus wel degelijk. Aangezien ik het haatte om mijn bril te dragen, droeg ik van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat die magische doorzichtige plakjes, en dat voor jaren aan een stuk.
Toen de intolerantie te veel werd en ik na 2 uur lenzen dragen altijd last had van extreem droge en geïrriteerde ogen (ook na experimenteren met verschillende merken), stapte ik ontgoocheld terug over naar een bril. Ik geloof dat dit tijdens mijn hogere studies was. De klassieke zwarte Ray Ban is ook bij mij gepasseerd, maar op het einde van mijn brillenloopbaan had ik de mooie brillen van Ace&Tate wel ontdekt.
En toen startte ik met crossfitten. Bovenop mijn haat voor brillen kwam er dan ook nog eens het feit dat een bril dragen tijdens het sporten niet zo aangenaam is. Zeker wanneer je quasi dagelijks sport.
Dus toen twee van mijn collega’s lyrisch waren over het laseren van hun ogen én er iemand op mijn bril stapte waardoor het beentje afbrak, was het voor mij een teken om de stap eindelijk te zetten. Dat ik er vorig jaar bewust elke maand geld voor langs de kant had gezet, was een mooie plus.

WAAR?
Ik liet m’n SMILE-laserbehandeling uitvoeren in Eyecenter. Deels omdat hun tarieven online stonden, deels omdat het dichtbij was. Achteraf gezien ben ik “neutraal” over het bedrijf. Het blijft een commerciële/esthetische ingreep en echt heel persoonlijk was het allemaal niet, maar ik werd steeds correct geholpen en ben blij met het resultaat, dus dat telt.
EN HOEVEEL KOSTE DAT NU?
Om mijn ogen te laten laseren met de SMILE-techniek, betaalde ik 2100 euro per oog + vooronderzoek + reguliere kosten oogcontrole (grotendeels terugbetaald). Het is een esthetische ingreep, dus geld terugkrijgen ging helaas niet.
Om je een idee te geven: vorig jaar zette ik elke maand 333 euro aan de kant; op die manier kwam ik op het einde van het jaar uit aan 4000 euro en waren de kosten quasi gedekt. Een handige manier om niet het gevoel te hebben dat je je spaarrekening plundert. En daarnaast zorg je ervoor dat je héél goed nadenkt of je het wel wil doen, haha.
HOE GING HET IN ZIJN WERK?
Er gingen 2 afspraken vooraf aan de operatie. Eentje ter algemene check alsook informatief over de verschillende methoden. De SMILE-methode is een redelijk “nieuwe” techniek (lees: 10 jaar oud) en laat het nu net zijn dat er een nieuwe machine was die het hele laser-gebeuren herleidde naar 9 seconden (!) per oog. Op de tweede afspraak werden allerlei tests gedaan om te zien of mijn ogen in aanmerking kwamen voor deze techniek (klein stresske wel), o.a. door te kijken hoe dik mijn hoornvlies was, de druk op mijn oog, mijn pupilgrootte ’s nachts, etc. Ik ging de operatie in met een sterkte van -2 aan beide ogen, trouwens.
D-DAY 2.0!
Je ziet het goed, er is een 2.0. Bij de eerste D-Day bleek namelijk dat er een onderdeel van de lasermachine kapot was en dat de operaties niet konden doorgaan. Han-dig. Verlof terug ingetrokken (de operaties staan standaard op vrijdag waardoor je meteen een heel weekend kan recuperen, ideaal) en afspraak verplaatst. Naar de dag voor een crossfitwedstrijd. Er werd me op het hart gedrukt dat ik de volgende dag gewoon zou kunnen presteren, maar de schrik zat er wel wat in.
Goed, hier stonden we dan. Mijn vriend was zo vriendelijk (en ook gewoon verplicht, haha) om me naar het oogcentrum te brengen voor de operatie. De begroetting door de secretaresse was er eentje met een halve Temesta (rustgevend geneesmiddel) en prikkende oogdruppels ter verdoving. En toen was het zover.

De operatie duurde 6 minuten aan elk oog. Eerst wordt met behulp van een laser 9 seconden een super kleine incisie gemaakt aan de zijkant van mijn oog, alsook wordt met behulp van luchtbelletjes een laagje hoornvliesweefsel losgemaakt. Vervolgens haalt de chirurg met behulp van een soort pincet, dat hoorvliesweefsel weg. Je oog wordt platter/minder bol en tadaaaaa, je zicht is (hopelijk) perfect. Er zijn talloze voordelen van dit soort operatie tegenover de vroegere krasjes- en flapjesmethodes die je kan vinden op Google, maar mocht je meer vragen hebben, get in touch.
EN WAAROM WAS DAT NU ENG?
Oké, mijn ogen waren verdoofd. Maar de rest van Silke niet. En die Temesta deed niet echt zijn werk + de zenuwen gierden door mijn keel. Een oog blijft een heel kostbaar iets en bovendien ben je als patiënt zelf ook verantwoordelijk voor het slagen van de operatie door bv. lampjes te volgen, of te staren in de verte naar een groen lichtje (ook al dwaalt dat lichtje op den duur af). En dat wilde ik uiteraard goed doen. Bovendien vond ik het redelijk vies wanneer ik hoorde “ik ga je oog ontsmetten” of wanneer er uit het niets wat vocht op mijn oog werd gegooid. Mijn ogen werden extern opengehouden en knipperen ging dus uiteraard niet, wat het allemaal maar een eng gevoel gaf. Zeker toen ik die dokter voelde koteren in mijn oog om dat vliesje weg te halen.
Maar na de twaalf langste minuten uit mijn leven en de eerste huilbui van m’n nieuwe ogen toen alle spanning wegviel, was ik klaar om met mijn super hippe zonnebril naar huis te gaan en de hele dag om de 15 minuten in mijn ogen te druppelen. Je leest het goed: de hele dag, om de 15 minuten. Leefde je al eens met een alarm dat elk kwartier afgaat? Geen aanrader!

RESULTAAT?
Het resultaat was nogal ontnuchterend: er zat precies zand in mijn ogen en ik kon mijn GSM of andere schermen totaal niet lezen. Heel erg vreemd eigenlijk, want dat laatste bleef nog enkele dagen zo. Maar tegen de middag was de verdoving uitgewerkt en kon ik mijn ogen wat meer openhouden. En wat was ik dan al verbaasd. Ik kon gewoonweg echt zien. Het talloze druppelen was uiteraard nodig, maar dat nam ik er graag bij.
Tegelijk vertrok ik die dag naar Nederland voor een weekendje crossfitplezier: ik zou de volgende dag meedoen aan een wedstrijd, samen met kameraden. En zo gezegd zo gedaan: de dokter had me beloofd dat het zou lukken, en hij had helemaal gelijk. 0 komma 0 last, af en toe wat druppelen en ik kon zowaar zien wat ik deed. Zonder bril. En ik heb nog geen seconde pijn gehad van de operatie, spijt evenmin.
PERFECT?
Ik ben de laatste tijd erg onder de indruk geweest van hoe snel een oog zich herstelt. Na 1 dag zag ik quasi perfect, al heeft het nog enkele weken geduurd vooraleer de halo/waas rond lampen (zoals verkeerslichten, schermen, etc.) wat begon te minderen. Mijn computer- en gsmscherm kon ik na enkele dagen ook gewoon weer lezen, net zoals boeken (wel grappig, zo ’s avonds na de operatie wat willen ‘ontspannen’ met mijn boek en gewoon niet kunnen lezen). En hoewel de eerste oogcontrole (na 3 dagen) toonde dat ik enkel rechts een perfect zicht had, paste mijn linkeroog zich gewoon aan en blijkt dat ik na 1 maand een perfect zicht heb langs beide kanten. Mijn ogen scoren zelfs 13 en 15 op 10 qua “zicht”, dus eigenlijk zie ik perfecter dan perfect.
RISICO’S
Die zijn er natuurlijk ook, en dan spreek ik niet over complicaties tijdens en na de operatie. Mijn ogen kunnen droger zijn, maar evengoed kan mijn zicht nog steeds slechter worden. De operatie wordt uitgevoerd op ogen die al enkele jaren stabiel zijn, maar het kan dus zeker dat mijn ogen nu beslissen om nog wat achteruit te gaan. Gelukkig is er 2 jaar ‘garantie’ op de operatie, en kan die perfect nog eens uitgevoerd worden indien nodig. En een leesbril? Die komt er vast in de toekomst ook wel, maar nu ben ik vooral enorm blij dat ik zonder bril door het leven kan. Nu nog kijken voor een zonnebril zonder sterkte ;)
Vragen? Stel ze gerust! En chapeau als je tot hier bent geraakt ;)
Liefs,
Silke
Zo blij voor je dat je deze ,toch wel spannende ,oog lasering hebt durven laten doen. Nu zie je weer hoe een prachtige ogen je hebt. De rest ook hoor . ??
Haha zo lief, dankjewel!
Wat fijn dat het zo goed heeft uitgepakt! En natuurlijk dat je nu lekker kunt sporten (en leven) zonder bril :D
Blog by Linda onlangs geplaatst…Weekdagboekje 61 ☾ zelf een kaars maken, naar een concert & wandelen
Omg, ik heb traanogen van dat gewoon maar te lezen. Lijkt me echt horror eigenlijk, haha. Ik begrijp ook niet hoe dat kan werken, dat je weer kan zien doordat ze iets weggehaald hebben, haha maar ik ben super content voor jou dat het gelukt is!
En slim om vorig jaar elke maand geld aan de kant te zetten voor de ingreep!
Irene onlangs geplaatst…2023 • Week 9
Oei Irene, het is niet de bedoeling om er een horrorverhaal van te maken, haha. Woepsie!
Haha wowzies da’s duur. Ik snap érgens dat je er niks van terugbetaald krijgt, want het is esthetisch (maar toch ook weer niet of zo?), maar ik krijg ook echt absurd weinig terugbetaald voor mijn oogarts & brillen, en dat lijkt me dan weer niet helemaal logisch. Goed dat alles zo goed verliep! Mijn lief heeft begin dit jaar na een auto-ongeluk eens zo een Temesta geslikt, en amai die had precies iets anders gepakt haha. Hij werd er dus wél rustig van :p.
De operatie zelf lijkt me heel eng en niks voor mij, maar ik ben ook gewoon een brillenmens. Bovendien gaan mijn ogen nog bijna elk jaar achteruit, dus het zou ook geen optie zijn denk ik. Ik draag al een bril sinds het derde leerjaar, dus ik kan mij echt al niet meer herinneren hoe het is om op te staan en meteen te zien haha. Moet wel een zot gevoel zijn! In mei ga ik nog eens naar een echte oogarts na jaren naar de Pearle te zijn geweest, en ik hoop dat die mijn ogen eens deftig opmeet, want het is echt dramatisch momenteel hoe slecht ik zie. Anyways, geniet van je perfect zicht :D