Reizen | Oostenrijk | Deel 1: het Silbertal in Voralberg

Wat alweer als een eeuwigheid geleden voelt, was onze mooie wandelreis naar het nooit-teleurstellende Oostenrijk. Afgelopen zomer brachten we een bezoek aan het mooie land, waaronder een deel in het Silbertal (Voralberg). Daar waren namelijk mijn grootouders en ouders ook op vakantie: zalig om zo 5 dagen samen te kunnen doorbrengen! Van die eerste dagen van de reis deel ik vandaag graag onze avonturen en foto’s. Want tijdens deze grijze dagen is het toch altijd fijn om terug te blikken op de mooie momenten van 2021 vind ik. Succes met scrollen, want ’t is een lange, dit deeltje uit het Silbertal!

Dag 1 – 16/07/2021

Rond 6u30 vanmorgen vatten we de tocht aan richting Oostenrijk. Met 2 vaccins op zak (of een nog kriebelende neus bij mijn vriend na zijn test), waren we klaar voor een roadtrip! Het eerste deel ging heel erg vlot, alsook ons gewissel van de passagier- naar bestuurderszetel. We zongen liedjes van Disney mee, smikkelden de koekjes vlot naar binnen en vloekten op de wegenwerken in Duitsland.

Het tweede deel van de rit ging iets minder goed vooruit, maar wat file later, een helse rit in de bergen met haarspeldbochten en piekeren door heel veel mist (merci aan Waze voor de paar minuten tijdswinst, maar de gewone weg volgen was ook fijn geweest), kwamen we uiteindelijk tegen 18u aan in het Silbertal. Daar verbleven we in het hele charmante Haus Berthold. Het was fijn om meteen honderduit te kunnen vertellen en te genieten van de eerste wienerschnitzel (met frietjes uiteraard). Voor mij was dat meteen ook de laatste, want ik ging de dag nadien van start met de crossfit-challenge (75 dagen o.a. geen vlees).

Dag 2 – 18/07/2021

Wakker worden met de geur van koffie, gemaakt door Petje (ik noem mijn grootouders Metje & Petje), daar kan ik wel aan wennen! We werden helaas verwelkomd door miezerregen die de hele dag nog zou aanhouden, al hadden we het geluk dat we hier niet te maken hadden met de overstromingen die behalve de Ardennen ook Duitsland en Oostenrijk teisterden. Want daar werden we wel stil van.

Het werd vandaag dus een dagje lui zijn, wat ik niet goed kon: dus wandelde ik maar heen en weer tussen de living en het overdekte terras met sudoku’s, kruiswoordpuzzels en mijn boek. Tegen de late namiddag werd het droog en besloten we de nabijgelegen dorpjes Schruns en Tschagguns te bezoeken. Het rondkuieren was ideaal om onze bergschoenen te laten wennen aan de regio. We aten onze buik rond in het plaatselijke restaurant en mijn grootouders + ouders sloten de dag af met een potje kaarten.

Dag 3 – 19/07/2021

We stonden vanmorgen vroeg op om inkopen te doen in de lokale Spar voor het ontbijt en onze lunch. Daarna vertrokken we te voet vanuit ons huisje naar Silbertal “city” om vanuit daar te wandelen naar de Gaflunaalpe en dan nog een beetje door naar de Dürrwaldalpe. En dit alles met de zon op ons gezicht: echt fantastisch!

We wandelden vandaag meteen 23 kilometer (750 hoogtemeters), in totaal goed voor 40.000 stappen op de teller. Mijn voeten waren alleszins goed moe nadien.

Op de wandeling spotten we meteen twee marmotten, veel mooie vlinders en een zwarte salamander die niet veel goesting had om opzij te gaan. Bergriviertjes waren er ook bij de vleet! En toen we mijn grootouders spotten (die een eigen versie van de wandeling deden), genoten we samen van een ijsje. ’s Avonds maakte ik nog een Foodbag-succesgerechtje en daarmee was de dag meer dan geslaagd.

Dag 4 – 20/07/2021

Vandaag konden we uitslapen, toch zeker tot 8u ’s ochtends. Maar raad eens wie wakker werd om 7u met reuzehonger? Juist, deze hier. Typisch!

Mijn vriend stond op met kniepijn dus het was nog even bang afwachten of een wandeling zou lukken vandaag. Maar gelukkig was dat wel het geval. We vertrokken met z’n zessen naar het Gauertalhaus en wandelden dan zonder mijn grootouders verder. We besloten het vandaag wel wat rustiger aan te doen en mee te wandelen op het tempo van mijn ouders. Niet dat die zo traag wandelen, maar net iets meer tijd nemen voor de natuur was mooi meegenomen. En toen bleek dat de wandelstokken van mijn papa goed hielpen bij de kniepijn, was dat ideaal.

Na de middag kwamen we toe in de Lindauer Hütte, een prachtige (en gloednieuwe) hut. De grossen mangosaft gespritzt und kaiserschmarrn werden enorm gesmaakt. De terugweg ging zoals altijd verbazingwekkend vlot (+we spotten ook opnieuw een marmot) en voor we het wisten waren we terug bij de auto waar Metje & Petje aan het wachten waren. Onze laatste avond samen met z’n allen sloten we af in een Italiaans restaurant. Het was fijn om samen te lachen, aan de lippen te hangen van de beste verteller van de wereld (Petje) en bij thuiskomst nog wat gezelschapsspelletjes te spelen. Time flies when you’re having fun, en da’s waar, want we willen nog niet weg!

Ik krijg spontaan weer lekker warm van al die zonnige foto’s. Oostenrijk is echt een land naar mijn hart! In het volgende deel vertrekken we uit het Silbertal en gaan we door naar Zell am See!

Liefs,

Silke