Persoonlijk | De laatste beetjes van 2020

En toen hakte het er toch eventjes in

Het is momenteel de vooravond van kerstavond. De 23e december van 2020, eigenlijk een hele normale woensdag. Van een paar kanten kwam het al, de vraag ‘en wat ga je nu doen met de feestdagen’? Ik wuifde het in eerste instantie een beetje weg. Geen familie, maar dit jaar studeren in die periode: het ideale tijdverdrijf.

Er hangen geen kerstlichtjes op mijn appartement, ik vergat bijna om kaartjes te versturen en was met mijn hoofd al in januari. Of dat dacht ik toch. 2 weken geleden kon ik eindelijk nog eens naar m’n ouders en broers en stond die zondag, een hele gewone zondag, toch in het teken van Kerst. Kersttrui aan, de lampjes in de kerstboom die de hele dag fonkelden en lekker eten + fijn gezelschap van aan het ontbijt tot na de raclette ‘s avonds. Met alles erop en eraan: van cadeautjes uitwisselen tot spelletjes spelen. Een super fijne en deugddoende dag, en dat was zo wat mijn Kerst voor 2020. En ik moet zeggen, het was een geweldige editie!

Wees gerust, ik hoef Kerstavond niet alleen door te brengen en daar ben ik blij om, maar nu komt plots het besef dat het nóg 366 keer slapen is tot die mooie dag er wél weer kan zijn. Die avond bij mijn Metje en Petje thuis waar iedereen door elkaar kwebbelt, je uiteindelijk ook niet echt de meest diepe gesprekken voert maar vooral het gezellig samenzijn voelt, de hele lange tafel waar de hele familie aan zit te smikkelen en de allerlaatste nieuwjaarsbrieven die worden voorgelezen. Om dan allemaal reikhalzend uit te kijken naar het zelfgemaakte dessertbuffet en deel 2 op Kerstmis middag waar we het eetfestijn nog eens herhalen met een goed stuk Orloff en kroketjes.

Daarna zetten de steevast koers naar mijn liefste Memeetje waar we de minieme vrije plekjes in onze maag nog wat meer laten verdwijnen. Deze kerst werd sowieso al anders, aangezien mijn Memeetje er sinds deze zomer niet meer is. Maar het samenzijn met z’n allen, daar hadden we vast wel iets op gevonden.

Nu, ik hoef helemaal geen medelijden hoor..

Er zit namelijk een stuk Orloff in de koelkast voor op Kerst (het homemade-talent laat ik over aan mijn familie volgend jaar; in de Colruyt lag er eentje te blinken met kaasjes en hespjes al helemaal geprepareerd! Onweerstaanbaar, woeps) en de kroketjes zitten in de diepvries te wachten. Want tradities zijn er om in ere te houden. Al dan niet in light-versie! Ik ben er alleszins klaar voor.

De kerstkaartjes zitten op de bus, ik ga morgen voor de eerste keer in mijn leven Home Alone zien want dat is blijkbaar een must-see in deze periode, ga pizza beleggen (want, waarom niet?) en tussen dat alles door ga ik uiteraard wat studeren. Want na mijn werkdag morgen begint opnieuw ‘den blok’ voor deze student!

Om dan samen te vatten: Zalig Kerstfeest & geniet van de kleine dingen: bijvoorbeeld dat je maag misschien dit jaar eens niet op ontploffen staat en je je scheetjes aan tafel misschien wat minder hoeft in te houden gezien het intieme gezelschap Oh enne, stuur dit jaar ook eens een kaartje naar iemand die het misschien niet verwacht of tijdens de feestdagen misschien wel alleen thuis zit. Klein gebaar, maar vooral een hele mooie daad.

Fijne feestdagen aan iedereen en maak aan de laatste dagen van 2020 nog maar veel gouden randjes!

Liefs,

Silke