Anderhalf jaar geleden overleed mijn lieve Mémé en vergezelde ze mijn Pépé in de hemel (of waar ze zich dan ook bevinden). Ze woonde al een tijdje niet meer in hun huis, maar alle spullen stonden daar nog. Het was vreemd om er na haar dood rond te lopen en bijvoorbeeld voor het eerst (toch van wat ik mij kan herinneren) de bovenverdieping te verkennen. Lang verhaal kort: we mochten spulletjes kiezen die we een tweede leven wilden geven en ik koos onder andere voor 4 houten stoelen. Deze belandden toen even in mijn berging tot het juiste moment, en dat moment was nu!